wtorek, 5 lutego 2013

Czuwanie w Zdzieszowicach-22.02.2013

Czas biegnie jak szalony i wcale nie myśli się zatrzymać. Czy człowiek musi tak biec? Wcale nie. My ludzie mamy wybór. Myślę, że warto zastanowić się, nie iść "po trupach do celu", lecz odpowiedzialnie, konsekwentnie, nie samemu, lecz do przodu. Dlatego zapraszam, do tego, aby uczestniczyć w pewnym wydarzeniu. Co? Gdzie? Kiedy? o tym w dalszej części notki oraz na plakacie.


 Co? Czuwanie PO-WALENTYNKOWE: konferencja O. Andrzej Wnęk OMI, Adoracja Najświętszego Sakramentu, Sakrament Pokuty i Pojednania, Eucharystia, Agapa-coś ciepłego i słodkiego)
Gdzie? Kościół parafialny p.w. Św. Antoniego w Zdzieszowicach województwo opolskie
Kiedy? 22.02.2013 r. początek o godzinie 19:30

Pomożecie? Grzecznie prosi się o przekazanie dalej, zapraszanie znajomych udostępnianie i inne takie takie podobne sposoby na rozprzestrzenianie tej dobrej informacji :)
. Zapraszam!


Może uda się kogoś zachęcić, aby wspólnie z Opola pojechać. Spróbuję podzielić się taką informacją. Na pewno będzie to niezapomniany czas. Dlatego myślę co zrobić, aby możliwym było tam pojechać i bezpiecznie wrócić.

Plakat czuwania:





 





sobota, 2 lutego 2013

Święto Ofiarowania Pańskiego-2.02.

Święto Ofiarowania Pańskiego to dzień życia konsekrowanego. Starajmy się jednak (do siebie też oczywiście to piszę) pamiętać w modlitwie o kapłanach, siostrach zakonnych, misjonarzach, misjonarkach, osobach z instytutów świeckich pamiętać w modlitwie zdecydowanie częściej niż tylko w ten jeden dzień roku-2.02.

 Dziś... kolejne niezwykłe spotkanie ze Słowem Bożym. 
Kilka słów komentarza, może nieporadny, ale z pomocą Ducha Św. tak, a nie inaczej napisany.

Ewangelia z dnia 2.02.2013:

(Łk 2,22-40)
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.


Komentarz do Ewangelii:
Umieć czekać-być cierpliwym, mieć nadzieję, zaufać, aby w codzienności, taką jaka ona jest spotkać Jezusa. Ofiarować wszystko, aby zyskać jeszcze więcej. Szczere oddanie, zgoda na to, aby było tak jak chce Bóg zamiast nasze ludzkie schematy wyzwala prawdziwą radość, przemianę patrzenia na siebie, spotykanych ludzi, każdą chwilę i jej wyjątkowość. Zawsze-nawet, gdy jest "pod górkę". 

Duchu Św. proszę ucz nas takiej postawy serca-szczerego ofiarowania, aby Jezus Swoją łaską mógł dokonać w nas tej potrzebnej przemiany-abyśmy umieli patrzeć Jego oczami i widzieć sens.